Özcan Alper’in yazdığı ve Murat Uyurkulak’la birlikte yazdığı “Karanlık Gece” yayınlandı. Linç kültürünü odağına alan sinema, 59. Antalya Altın Portakal Sinema Festivali’nde En Uygun Senaryo ve En Uygun Sinema ödüllerini kazandı.
“Karanlık Gece” vizyona girmesine aylar kala Özcan Alper’in linç edilmesiyle gündeme gelmişti. Evvel Murat Uyurkulak, 59. Antalya Altın Portakal Sinema Festivali’nde En İyi Senaryo Ödülü’nü aldıktan sonra ödülü Cumartesi Anneleri’ne ithaf etti. Daha sonra En İyi Sinema Ödülü sonrası yaptığı konuşmada Alper, “Bu zor senaryoda yanımda olan Murat Uyurkulak’a teşekkür ederim. Bunun dışında daha parlak senaryolar yazabileceğimiz, sadece birileri için değil herkes için eşit yurttaşlık, anadil hakkı için kimsenin konuşmak zorunda olmadığı bir ülke diliyorum. Ödülü alan Alper, ödülünü Türk Tabipler Birliği (TTB) Lideri Şebnem Korur Fincancı’ya ithaf etti.
Filme gelince… “Karanlık Gece” flash-back sahnelerle ilerliyor ve izleyiciyi olayların 7 yıl öncesine götürüyor. Sinemanın başkahramanı İshak (Berkay Ateş), 7 yıl önce modül olduğu linç olayının ardından yaşadığı kasabayı terk etmiş ve yaşadıklarını kasabayla birlikte geride bırakacağını düşünmüştür. Ancak ölmekte olan annesiyle vedalaşmak için kasabaya döndüğünde bir yandan suçluluk duygusuyla boğuşurken bir yandan da linç olayına neden olan çocukluk arkadaşlarıyla yüzleşir.
.Elbette burada karşılaştırma yapmayacağız ama Emin Alper’in 59. Antalya Sinema Festivali’nde birlikte yarıştığı “Kurak Günler” emsalsiz bir biçimde açılıyor ve ‘obrukları’ beyaz perdeye taşıyor. Ancak giriş ve bazı tematik benzerliklere ek olarak, iki film arasında hikaye anlatımı ve çekim açısından epeyce fark var.
“Karanlık Gece”, Özcan Alper’in ilk filmi “Sonbahar”da da benzer tema ve sahnelerle ilerliyor. Alper’in sinemalarındaki doğayla kurduğu bağ “Karanlık Gece”de de var. İshak karakteri de Türk sinemasında çokça kullanılan bir tema olan şehirden kasabaya dönüşü doğru bir şekilde resmetmektedir. İshak, Ali’nin ‘kaybolduğundan’ beri 7 yıldır gitmediği kasabaya gelir ve annesine bakar. İshak, sinemada ‘Yusuf’ adıyla özdeşleşen ‘sorunlu erkek’ karakterlerin de hakkını veriyor; mesafeye dalarak uzun bir sigara içmeyi ihmal etmez.
Şehirden kasabaya gelen Ali’nin doğaya ve canlılara karşı büyük bir sevgisi vardır. Ali’yi siyasi bir mevkide konumlandırmadan, Gezi’de tek bir ağaç için bile emek veren gençlerden biri olarak düşünebiliriz. Önceleri homofobi üzerinden baskı altına alınan, sonrasında otoritesi olmadığı için görmezden gelinen Ali karakterine bakacak olursak, şehirli-kırlı ayrımı müthiş sonlarla çizilir. Şehirli ve kültürlü biri olarak vurgulanan karakterin özellikle ‘Kadıköy’lü olduğunu duymamız siz ve biz arasındaki ayrımın vurgulanarak yapıldığını gösteriyor.
.“Karanlık Gece” izleyiciye olayları dışarıdan bir gözle sunmuyor, aksine suçlunun ‘dünyasına’ girerek tüm olayları onun gözünden aktarıyor. Burada iyi bir senaryonun tanıtılmasıyla ‘tamam bir şey yapmış ama aslında iyi bir insan’ hikayesi izlenmiyor, sinema karakterin fail olduğu gerçeğinin değişmeyeceğini vurgulayarak izleyiciye gösteriyor.
Ekip, filmin hazırlıkları sırasında bir psikiyatri profesörüyle birlikte suçluluk psikolojisini inceledi. Böylece sinema, hatalı psikolojinin insanları köleleştirebileceğini sinemasal bir dille seyirciye anlatır.
Alper ve Uyurkulak’ın ülke gerçeklerinden yola çıkarak yazdıkları “Karanlık Gece”nin ara süresinin biraz uzun olduğunu ve çukur sahneleri gibi bazı noktalarda tekrara düştüğünü belirtmek gerekir. Oyunculuklara gelince… Berkay Ateş çok iyi iş çıkarmış, kendisine verilen rolü ustalıkla yerine getiriyor. Pınar Deniz’in role uyduğunu söylemek güç. Deniz, yazılan karakteri canlandırırken izleyiciye “köylü kızı” hissi uyandırmaz, yapay kalır. Ortada beliren Ali’nin babası ve ablası da bir anda sahnede belirip kaybolan baba karakteri gibi filmin ortasındadır. Bu nedenle Taner Birsel ve Sibel Kekilli rolleri bir nebze askıya alınmış durumda.
.Özcan Alper’in sinemasını Kadıköy’de arkadaşlarıyla kartopu oynarken camına kartopu çarpan bir esnaf tarafından bıçaklanarak öldürülen gazeteci Nuh Köklü’ye ithaf ettiğini belirtmek gerekir. Özenle yazılmış senaryosuyla “Karanlık Gece”, özellikle çukur sahneleri ve yüksek temposu ile finale kadar gerilimi oldukça güçlü tutuyor.
Ne diyelim, gişe hasılatı ile yaşadığımız tek ve son “Karanlık Gece” bu olsun…
